De generaties millennials bestaat uit (jong) volwassenen die tussen 1980 en 2000 geboren zijn. Momenteel bestaat de grootste groep mensen die kampen met een burn-out uit millennials. Is dit toeval? Nee, zeker niet. De ouders van millennials hebben voor een groot deel hun kinderen gestimuleerd een beroep te kiezen waar ze gelukkig van worden, iets wat voor hen destijds niet was weggelegd. Ze geven hun kinderen daarnaast ruim de tijd om hiervoor te studeren. Een langere puberteit Millennials kregen dus volop de tijd om zich te ontwikkelen. Anders dan hun ouders hoeven ze dus niet direct aan de slag om geld te verdienen. Tijdens hun soms jarenlange studietijd heeft de millennial niet alleen oog voor studeren, maar komt ook het bruisende studentenleven ruim aan bod. Beide activiteiten eisen uiteindelijk voor sommigen hun tol. Ze raken oververmoeid van zowel de druk om te presteren als het sociale leven eromheen. We lezen hierover steeds vaker in de media: studenten die hun studie moeten opgeven door een burn-out. Symptomen van een burn-out zijn namelijk zo heftig, dat het je leven totaal overhoop gooit en soms volledig lam legt. In competitie met elkaar Millennials zijn meer dan anderen gefocust op hun omgeving. Ze willen minstens meekomen met hun studiegenoten, maar liever nog ze voorbij streven. Een van de redenen daarvan is social media. Volgens Facebook leven de leeftijdsgenoten een fantastisch leven, hebben ze een bloeiende carrière en een knappe vriend of vriendin. Ook LinkedIn staat bomvol succesverhalen. Millennials die het ‘minder goed doen’ raken daardoor sneller teleurgesteld in zichzelf. Dit veroorzaakt een hoge mate van stress, omdat ze steeds hogere eisen aan zichzelf gaan stellen. Ze krijgen klachten als oververmoeidheid, angsten, zoals faalangst, en depressiviteit. Houdt deze stress langere tijd aan, dan is een burn-out onvermijdelijk. Wil je meer lezen over millennials met een burn-out, ga dan naar de website van Ruud Meulenberg |