Voeren in het voorjaar

Na verhuizing van 2 jaar geleden is het nog niet gelukt om goed op de vis te komen. Verschillende sessies op meren en pensessies leveren wel vis op, maar niet wat ik gewend ben uit mijn oude omgeving. De vis is namelijk ontzettend schuw en er zijn weinig plaatsen in de polder dat je van grotere afstand de vis kan aanwerpen. Wel zie ik links en rechts wel karper zwemmen. Dit jaar moet het anders!

Om het jaar goed te starten besluit ik een tocht van het naastliggende poldersysteem licht aan te voeren. Daar waar er in het vorige jaar enkele keren karper is gespot zijn de plekken die ik in gedachte heb. Deze plekken liggen voldoende ver uit elkaar om karpers niet te verstoren op een volgende plek, wat ideaal is. Een trip langs de hengelsport winkel heeft wat voer opgeleverd, maar het meeste voer is voor deze tijd van het jaar te rijk. Ik ben op zoek naar licht verteerbaar voedsel wat de karper langer op de stek houdt en ze voldoende laat zoeken tot er een haakaas te water gaat. Met zoete mais van de supermarkt, hennep en verkruimelde boilies start ik met het aanvoeren van 6 plekken. Elke avond rijdt ik even langs om twee handjes voer op elke stek te strooien. Het hoeft niet veel te zijn in deze tijd. Een deel van de smaakstoffen zullen ook in de bodemtrekken en de vis bezig houden. Het bijkomende voordeel is dat op deze plekken er weinig tot geen wiergroei zal zijn, wat het aanbieden van een haakaas een stuk eenvoudiger maakt. Zeker aan het einde van de zomer is het een stuk lastiger om te zien of het haakaas wel goed op de bodem terecht komt. Als laatste haal ik een peillood uit m’n viskoffer. Deze trek ik over de bodem om te zien of het daadwerkelijk werkt. Gelukkig blijken 5 van de 6 stekken vrij van wier na de eerste weken. Dit zijn dan ook de stekken die verder blijven worden aangevoerd. Dan kan het afromen starten. Dat het werkt blijkt de eerste sessie al. Op 3 van de 5 stekken wordt de eerste karper gehaakt.